EEA Report, 2024, 17: Versterking van de landgebonden koolstofputten in Europa

Deze publicatie biedt een analyse van de stand van zaken en de toekomstperspectieven van de zogenaamde landgebonden koolstofputten in Europa. Deze ‘carbon sinks’ verwijzen naar de opname van koolstofdioxide (CO₂) uit de atmosfeer door landgebruik, landgebruiksverandering en bossen (LULUCF). Het rapport bespreekt in detail de koolstofopslag in bossen, landbouwgronden, wetlands, graslanden en bebouwde omgevingen.

Tussen 2014 en 2023 is het jaarlijkse netto-opnamevermogen van CO₂ door het Europese …

Deze publicatie biedt een analyse van de stand van zaken en de toekomstperspectieven van de zogenaamde landgebonden koolstofputten in Europa. Deze ‘carbon sinks’ verwijzen naar de opname van koolstofdioxide (CO₂) uit de atmosfeer door landgebruik, landgebruiksverandering en bossen (LULUCF). Het rapport bespreekt in detail de koolstofopslag in bossen, landbouwgronden, wetlands, graslanden en bebouwde omgevingen.

Tussen 2014 en 2023 is het jaarlijkse netto-opnamevermogen van CO₂ door het Europese LULUCF-systeem met 30% gedaald ten opzichte van het decennium daarvoor. In 2023 bedroeg deze koolstofput nog slechts 198 megaton CO₂-equivalent, wat slechts 6% van de bruto-emissies uit andere sectoren compenseerde. De voornaamste oorzaak van deze daling ligt bij veranderingen in het bosbeheer, met verouderende bossen, intensievere houtkap en toenemende klimaateffecten zoals droogte, bosbranden en plagen.

Het rapport maakt duidelijk dat de EU haar klimaatdoelen voor 2030 – een collectieve netto-verwijdering van 310 MtCO₂e – niet zal halen met het huidige beleid. Lidstaten, waaronder België, worden aangespoord om bestaande beleidsinstrumenten efficiënter toe te passen en om investeringen in klimaatmaatregelen en monitoring te versnellen.

Een breed scala aan maatregelen – van duurzaam bosbeheer tot veenherstel en agroforestry – biedt kansen om de koolstofopslag te versterken. Veel van deze maatregelen hebben bijkomende voordelen, zoals biodiversiteitsherstel, verbeterde bodemkwaliteit, klimaataanpassing en sociaaleconomische meerwaarde voor landbouwers en boseigenaars.

De situatie in West-Vlaanderen is relevant, vooral gezien de aanwezigheid van waardevolle veengebieden, landbouwgronden, natuurgebieden en de noodzaak aan klimaatrobuust bosbeheer. Verder zijn innovatieve projecten in precisielandbouw en agroforestry in de provincie mogelijkerwijs belangrijke hefbomen om lokale bijdragen te leveren aan de Europese klimaatambities.

Het rapport benadrukt het belang van samenwerking tussen overheden, landbeheerders, onderzoeksinstellingen en de financiële sector. Instrumenten zoals de Carbon Removal and Carbon Farming Regulation (CRCF), het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) en nieuwe certificeringssystemen moeten bijdragen aan het opschalen van koolstofverwijderende praktijken.

Deze tekst is gebaseerd op de originele bron en tot stand gekomen met inzet van AI-technologie. Controleer bij twijfel de bron voor juistheid en actualiteit.