PRINCESS – Peatland Rewetting In Nitrogen-Contaminated Environments: impact van natte landbouw op klimaat, biodiversiteit en waterkwaliteit in Europa

Deze internationale onderzoeksrapportage bundelt de resultaten van het PRINCESS-project (2020–2025), uitgevoerd in het kader van BRAIN-be 2.0 en gefinancierd via BiodivERsA. Het project onderzocht hoe het vernatten van stikstofverontreinigde veengebieden bijdraagt aan de Europese beleidsdoelen op het vlak van biodiversiteit, klimaatverandering, waterkwaliteit en landbouwinkomens. De studie werd uitgevoerd in zes landen: België, Duitsland, Finland, Noorwegen, Oostenrijk en Polen.

Het onderzoek ri…

Deze internationale onderzoeksrapportage bundelt de resultaten van het PRINCESS-project (2020–2025), uitgevoerd in het kader van BRAIN-be 2.0 en gefinancierd via BiodivERsA. Het project onderzocht hoe het vernatten van stikstofverontreinigde veengebieden bijdraagt aan de Europese beleidsdoelen op het vlak van biodiversiteit, klimaatverandering, waterkwaliteit en landbouwinkomens. De studie werd uitgevoerd in zes landen: België, Duitsland, Finland, Noorwegen, Oostenrijk en Polen.

Het onderzoek richtte zich op grondwatergevoede veenmoerassen in gematigde klimaten. Door drainage en intensieve landbouw dragen deze gebieden in grote mate bij aan de uitstoot van broeikasgassen (CO₂, CH₄, N₂O) en verliezen ze biodiversiteit. De PRINCESS-studie toont aan dat hervernatting deze negatieve effecten aanzienlijk kan beperken. Zo vermindert het de uitstoot van broeikasgassen, bevordert het herstel van specifieke veenflora en fauna, en verlaagt het nitraatuitspoeling naar het oppervlakte- en grondwater.

Een belangrijk luik van het project was het onderzoeken van ‘paludicultuur’, ofwel natte landbouw. In drie vormen—hoogintensief, laagintensief en ‘wet wilderness’—werd de productiecapaciteit van biomassa vergeleken met het behoud van ecosysteemdiensten. De resultaten tonen aan dat paludicultuur niet hoeft in te boeten op klimaat- en biodiversiteitswinst, en dus een haalbare optie vormt voor duurzame landbouw op hervernatte veengronden.

Daarnaast ontwikkelde het project scenario’s en modellen voor beleidsmakers, inclusief GIS-kaarten van emissiehotspots in Europa en ramingen van economische haalbaarheid. Voor de EU werd een potentieel van 47 miljoen ton droge biomassa per jaar berekend op herbruikbare veengronden, goed voor 3,7 miljard euro aan opbrengsten. Beleidsadviezen omvatten subsidiesystemen, strategieën voor stikstofbuffering en plaatsing van paludicultuur binnen landschapsherstel.

Deze tekst is gebaseerd op de originele bron en tot stand gekomen met inzet van AI-technologie. Controleer bij twijfel en hergebruik de bron voor juistheid en actualiteit.