OECD employment outlook 2024: Impact van de net-zero transitie op arbeidsmarkt en jobkwaliteit in de OESO-landen

Deze editie onderzoekt hoe de overgang naar een klimaatneutrale economie (net-zero) de arbeidsmarkten binnen de OESO-landen hervormt. Deze jaarlijkse publicatie biedt een diepgaand overzicht van de arbeidsmarktontwikkelingen, met bijzondere aandacht voor lonen, werkzekerheid, jobkwaliteit en sectorale verschuivingen door klimaatbeleid.

De studie stelt vast dat de arbeidsmarkten relatief veerkrachtig blijven ondanks recente economische schokken, zoals inflatie en geopolitieke onzekerheid. Reële …

Deze editie onderzoekt hoe de overgang naar een klimaatneutrale economie (net-zero) de arbeidsmarkten binnen de OESO-landen hervormt. Deze jaarlijkse publicatie biedt een diepgaand overzicht van de arbeidsmarktontwikkelingen, met bijzondere aandacht voor lonen, werkzekerheid, jobkwaliteit en sectorale verschuivingen door klimaatbeleid.

De studie stelt vast dat de arbeidsmarkten relatief veerkrachtig blijven ondanks recente economische schokken, zoals inflatie en geopolitieke onzekerheid. Reële lonen stijgen opnieuw in de meeste landen, al liggen ze in veel gevallen nog onder het niveau van 2019. In het bijzonder zijn minimumlonen aanzienlijk verhoogd als reactie op de koopkrachtcrisis.

Centraal in deze editie staat de impact van klimaatmaatregelen op werkgelegenheid. Ongeveer 20% van de jobs bevindt zich in sectoren die vermoedelijk zullen groeien dankzij de net-zero transitie (“green-driven jobs”). Tegelijkertijd zullen jobs in emissie-intensieve sectoren (zoals fossiele energie, zwaar transport en bepaalde vormen van industrie) onder druk komen te staan. Die sectoren zijn goed voor 80% van de uitstoot, maar slechts 7% van de werkgelegenheid. Werknemers uit deze sectoren zien gemiddeld een inkomensverlies van 24% over zes jaar na jobverlies, wat duidt op aanzienlijke transitie-uitdagingen.

Hoewel de globale netto-impact op werkgelegenheid beperkt zal zijn tegen 2030, voorspelt de publicatie een belangrijke herverdeling van jobs, regio’s en vaardigheden. Vooral laaggeschoolde werknemers en plattelandsregio’s lopen risico op negatieve gevolgen, terwijl hoogopgeleide stedelijke werknemers vaker profiteren. Zonder doordacht beleid dreigt de transitie sociale ongelijkheid te verdiepen.

De OESO beveelt daarom een pakket beleidsmaatregelen aan, waaronder:
-Gerichte bij- en omscholing, op basis van vaardighedenanalyses;
-Loopbaanbegeleiding en ondersteuning bij mobiliteit;
-Collectieve arbeidsafspraken om werkvoorwaarden in nieuwe sectoren te verbeteren;
-Plaatsgericht beleid voor regio’s met een hoge afhankelijkheid van uitstervende sectoren;
-Sociale compensatie via belastingherverdeling, bijvoorbeeld door herinvestering van opbrengsten uit koolstofheffingen.

De publicatie wijst erop dat publieke steun voor klimaatmaatregelen sterk samenhangt met het gevoel van eerlijkheid. Als mensen het beleid als ongelijk ervaren, ondermijnt dit het draagvlak voor transitie. Transparantie, sociale rechtvaardigheid en anticiperend beleid zijn daarom essentieel om de overgang naar een koolstofarme economie maatschappelijk haalbaar te maken.

Deze tekst is gebaseerd op de originele bron en tot stand gekomen met inzet van AI-technologie. Controleer bij twijfel en hergebruik de bron voor juistheid en actualiteit.