Aanwezigheid van PFAS in noordzeegarnalen langs de Belgische kust. Tussentijds rapport

Een tussentijds rapport over het ILVO-onderzoek van verschillende PFAS-verbindingen in niet-commerciële stalen van Noordzeegarnaal uit Belgische en Zeeuwse kustwateren levert nieuwe inzichten. Op enkele locaties werden concentraties gemeten die de voedselveiligheidsnormen overschrijden. Concentraties aan PFAS-verbindingen variëren sterk per locatie met toenemende contaminatieniveaus van west naar oost. De hoogste waarden zijn met andere woorden gemeten in stalen afkomstig uit Nederlandse wate…

Een tussentijds rapport over het ILVO-onderzoek van verschillende PFAS-verbindingen in niet-commerciële stalen van Noordzeegarnaal uit Belgische en Zeeuwse kustwateren levert nieuwe inzichten. Op enkele locaties werden concentraties gemeten die de voedselveiligheidsnormen overschrijden. Concentraties aan PFAS-verbindingen variëren sterk per locatie met toenemende contaminatieniveaus van west naar oost. De hoogste waarden zijn met andere woorden gemeten in stalen afkomstig uit Nederlandse wateren, nabij de monding van de Westerschelde. Lagere contaminatieniveaus worden waargenomen in de stalen uit zones richting de Panne alsook verder dan de 3-mijlszone. Er zijn aanwijzingen dat het algemeen PFAS-vervuilingsniveau in de Noordzeegarnalen gedaald is in de voorbije twee decennia. In 2000 kondigde 3M de uitfasering van PFOS aan, een maatregel die later ook werd gevolgd door een strengere wetgeving rond PFAS. Op basis van deze resultaten adviseren de onderzoekers om commerciële visserijactiviteiten in de monding van de Westerschelde te beperken, zodat de veiligheidsnormen gewaarborgd blijven. De onderzoekers pleiten voor verdere monitoring.