De visie van Voka op de toekomst van de industrie in Vlaanderen

Vlaamse en Belgische industriebedrijven staan onder zware druk door een samenspel van conjuncturele en structurele factoren. Na een post-corona piek daalde de industriële activiteit opnieuw; eind 2024 lag de toegevoegde waarde in de Belgische verwerkende nijverheid 5,4% onder het niveau van net vóór corona, terwijl de EU gemiddeld wél groei liet zien. Vooral energie-intensieve sectoren (chemie, kunststof-, papier- en textielverwerking) worden geraakt, met in de chemie een terugval van meer dan 3…

Vlaamse en Belgische industriebedrijven staan onder zware druk door een samenspel van conjuncturele en structurele factoren. Na een post-corona piek daalde de industriële activiteit opnieuw; eind 2024 lag de toegevoegde waarde in de Belgische verwerkende nijverheid 5,4% onder het niveau van net vóór corona, terwijl de EU gemiddeld wél groei liet zien. Vooral energie-intensieve sectoren (chemie, kunststof-, papier- en textielverwerking) worden geraakt, met in de chemie een terugval van meer dan 30% t.o.v. pre-corona. Daarnaast spelen hogere energieprijzen dan in de VS en onze buurlanden, een opgelaaide loonkostenhandicap door indexering, en onzekerheid over vergunningen (o.a. stikstof, waterkwaliteit; het aanslepende INEOS Project ONE-dossier) een remmende rol. Ook het verslechterende internationale handelsklimaat (met Amerikaanse importheffingen) zet de exportgedreven industrie extra onder spanning.

Tegelijk blijft de industrie cruciaal voor welvaart en productiviteit: ze vertegenwoordigt de helft van de private O&O-uitgaven, meer dan de helft van de export en is gemiddeld 40% productiever dan de rest van de economie. Ook voor de duurzame transitie is een nabij industriële basis van belang: delokalisatie van productie zou wereldwijd tot hogere emissies kunnen leiden.

De voorgestelde strategie richt zich op: Europese samenwerking om de energiehandicap te verkleinen; in België loonkosten beheersen, vergunningen vlotter en rechtszekerder maken, en regeldruk verminderen; gerichte steun voor investeringen in duurzaamheid, digitalisering en innovatie (meer focus op productiviteit dan louter op tewerkstelling); het vrijwaren en verdiepen van internationale handel via het afwerken van de Europese eengemaakte markt en het sluiten van handelsakkoorden; en, waar strategisch nodig, grenscorrecties om oneerlijke concurrentie en massale buiten-Europese staatssteun te counteren zonder inefficiënte bedrijven te beschermen.

Deze tekst is gebaseerd op de originele bron en tot stand gekomen met inzet van AI-technologie. Controleer bij twijfel de bron voor juistheid en actualiteit.