Zicht op zee: de strandcabine als levend erfgoed

De publicatie "Zicht op zee – De strandcabine", is een ode aan de iconische strandcabine aan de Belgische kust. Van de eerste badkarren met wielen in de 18de eeuw tot de vaste strandhuisjes van vandaag, brengt dit boekje een levendig beeld van de evolutie en beleving van de strandcabine als immaterieel en roerend erfgoed.

Met bijdragen van bewoners, uitbaters en historici, is de publicatie zowel historisch als persoonlijk. Ze vertelt over de opkomst van het zee- en kuurtoerisme, de rol van d…

De publicatie "Zicht op zee – De strandcabine", is een ode aan de iconische strandcabine aan de Belgische kust. Van de eerste badkarren met wielen in de 18de eeuw tot de vaste strandhuisjes van vandaag, brengt dit boekje een levendig beeld van de evolutie en beleving van de strandcabine als immaterieel en roerend erfgoed.

Met bijdragen van bewoners, uitbaters en historici, is de publicatie zowel historisch als persoonlijk. Ze vertelt over de opkomst van het zee- en kuurtoerisme, de rol van de badkarhouders (of baigneurs), de sociale rituelen aan zee, en hoe het strandleven generaties lang vorm gaf aan zomerherinneringen.

Thema’s zoals genderrollen, generatieoverdracht, kleuren- en klasverschillen, reglementeringen, stormschade, en toeristische trends komen ruim aan bod. De publicatie toont hoe de cabine een plek van ontmoeting werd: van omkleedhok tot vakantiehuisje, van opslagplaats tot aperitiefplek, van kinderspeelplaats tot seniorenrustpunt.

Er wordt ingezoomd op tradities als de badkarloting, de opkomst van strandbars, de symboliek van cabinekleuren, en het leven van bekende families zoals de Coene’s, Lannoye’s, Zutterman’s en Van Wulpen’s. Naast het verleden is er veel aandacht voor de hedendaagse strandcultuur, met jongeren die chillen aan de cabine, nieuwe uitbaters, en strandcabines als kunstobject (o.a. bij Beaufort en in werk van James Ensor en Athos Burez).

De cabines worden ook belicht in uitzonderlijke contexten, zoals tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen ze werden ingezet als vluchtelingenopvang of door de Duitsers als versperring met prikkeldraad.