Sustainability of livestock production systems: vergelijking tussen conventionele en biologische veehouderij in Europa

Deze studie vergelijkt de duurzaamheid van conventionele en biologische veehouderijsystemen in Europa, Noord-Amerika en Nieuw-Zeeland op basis van vijf thema’s: economie, productiviteit, milieu, dierenwelzijn en volksgezondheid. Op basis van een systematische literatuurstudie van 183 wetenschappelijke publicaties wordt per diersoort en per duurzaamheidsindicator aangegeven welk systeem beter scoort, met aandacht voor melkvee, vleesvee, varkens, vleeskuikens en leghennen.

Bijvoorbeeld, convention…

Deze studie vergelijkt de duurzaamheid van conventionele en biologische veehouderijsystemen in Europa, Noord-Amerika en Nieuw-Zeeland op basis van vijf thema’s: economie, productiviteit, milieu, dierenwelzijn en volksgezondheid. Op basis van een systematische literatuurstudie van 183 wetenschappelijke publicaties wordt per diersoort en per duurzaamheidsindicator aangegeven welk systeem beter scoort, met aandacht voor melkvee, vleesvee, varkens, vleeskuikens en leghennen.

Bijvoorbeeld, conventionele systemen halen systematisch hogere productiecijfers en voederefficiëntie, terwijl biologische systemen meestal beter scoren op dierenwelzijn, biodiversiteit en vetzuursamenstelling van melk. Voor veel indicatoren zijn echter onvoldoende gegevens beschikbaar om sluitende conclusies te trekken. De auteurs pleiten ervoor om duurzame veehouderij te benaderen als een multicriteria-optimalisatie, waarin keuzes altijd een afweging zijn tussen meerdere duurzaamheidsdimensies. Zo kan een maatregel die gunstig is voor het milieu negatieve effecten hebben op productiviteit of diergezondheid.

De studie formuleert ook concrete lessen voor toekomstig beleid, zoals het belang van efficiënte voederstrategieën, het beperken van antibioticagebruik, het inzetten op rassen aangepast aan lokale omstandigheden, en het balanceren tussen dierlijke productiviteit en landgebruik.