Evaluatie van de beleidsinstrumenten in het nutriëntenbeleid: effectiviteit en voorstellen voor toekomstig mestbeleid in Vlaanderen

Deze evaluatiestudie onderzoekt de werking en effectiviteit van de huidige beleidsinstrumenten binnen het Vlaamse nutriëntenbeleid. De focus ligt op de instrumenten die zijn ingezet in het kader van de Mestactieplannen (MAP's), met bijzondere aandacht voor het MAP6 (2019–2022). Er wordt nagegaan hoe deze maatregelen bijdragen aan het bereiken van de milieudoelstellingen, vooral op het vlak van waterkwaliteit.

De analyse is gebaseerd op een combinatie van literatuuronderzoek, data-analyse en stak…

Deze evaluatiestudie onderzoekt de werking en effectiviteit van de huidige beleidsinstrumenten binnen het Vlaamse nutriëntenbeleid. De focus ligt op de instrumenten die zijn ingezet in het kader van de Mestactieplannen (MAP's), met bijzondere aandacht voor het MAP6 (2019–2022). Er wordt nagegaan hoe deze maatregelen bijdragen aan het bereiken van de milieudoelstellingen, vooral op het vlak van waterkwaliteit.

De analyse is gebaseerd op een combinatie van literatuuronderzoek, data-analyse en stakeholderbevragingen. De studie evalueert onder meer het gebruik van doelareaalsturing, de emissieaangiftes, de gebruiksnormen, mestverwerking, en handhaving. Daarbij wordt bekeken in welke mate deze instrumenten effectief, efficiënt en haalbaar zijn voor landbouwers en beleidsinstanties.

De evaluatie concludeert dat verschillende instrumenten bijdragen tot een verbetering van de nutriëntenbalans, maar dat het beleid sterker kan inspelen op differentiatie tussen landbouwbedrijven, lokale kwetsbaarheid van waterlichamen en betere stimulansen voor duurzame praktijken. Er wordt aanbevolen om het beleid verder te differentiëren, gebiedsgericht te werken en gebruik te maken van een combinatie van generieke en gerichte maatregelen.

Deze tekst is gebaseerd op de originele bron en tot stand gekomen met inzet van AI-technologie. Controleer bij twijfel en hergebruik de bron voor juistheid en actualiteit.