De evolutie van de woonsituatie in Vlaanderen: SILC-gegevens voor de periode 2004-2009

In deze bijdrage werd de woonsituatie in Vlaanderen in kaart gebracht op basis van de EU-SILC (in België uitgevoerd door de AD Statistiek van de FOD Economie), voor de periode 2004-2009. De auteur deed beroep op vier cross-sectionele bestanden (2004-2009) en één longitudinaal databestand voor de periode 2004-2006.

Het voordeel van dit longitudinale bestand is dat dezelfde huishoudens worden ‘gevolgd’ doorheen de tijd waardoor er transities kunnen onderzocht worden. Maar ook het omgekeerde kan be…

In deze bijdrage werd de woonsituatie in Vlaanderen in kaart gebracht op basis van de EU-SILC (in België uitgevoerd door de AD Statistiek van de FOD Economie), voor de periode 2004-2009. De auteur deed beroep op vier cross-sectionele bestanden (2004-2009) en één longitudinaal databestand voor de periode 2004-2006.

Het voordeel van dit longitudinale bestand is dat dezelfde huishoudens worden ‘gevolgd’ doorheen de tijd waardoor er transities kunnen onderzocht worden. Maar ook het omgekeerde kan belicht worden: de bestendigheid van bepaalde woonsituaties. Met de longitudinale analyses tracht Kristof Heylen meer inzicht krijgen in de dynamiek op de woningmarkt, op vlak van eigendomsstatuut en op vlak van zwakke woonsituaties. Een probleem met vele analyses op basis van de SILC – en dan vooral de longitudinale dataset - is dat de steekproef te klein is om tot significante resultaten te komen. Zo stellen we wel een aantal trends vast zonder dat deze statistisch significant blijken. Kristof Heylen stelde onder meer vast dat het aandeel eigenaars niet significant gestegen is in de periode 2004-2009. Anno 2009 bedroeg het aandeel eigenaars op basis van de SILC 71,8%, terwijl 20% van de huishoudens zich op de private huurmarkt bevond. Verder was 6,8% sociale huurder en woonde 1,4% gratis. Zoals eerder onderzoek reeds aantoonde is het socio-economisch profiel van de eigenaars beduidend sterker dan dat van de huurders en vooral de sociale huurders. Van deze laatste groep behoort 65% tot de twee laagste inkomensquintielen en is slechts één vierde tewerkgesteld.