De economische activiteit moet als ambitie hebben waarde te creëren om de beoogde doelstellingen inzake welzijn van de inwoners, sociale samenhang en leefmilieu te bereiken. Hoe kan deze ambitie worden verwezenlijkt? Om deze vraag te beantwoorden, is een multidisciplinaire aanpak (economische wetenschappen, politieke wetenschappen, milieu- en sociale wetenschappen enz.) vereist die het kader van de huidige analyse overstijgt.
Niettemin geeft de studie over de dynamiek van de creatie van toegevoegde waarde en de verdeling ervan tussen 1996 en 2018 een indicatie van het vermogen van de Belgische economie om waarde te creëren die duurzaam is in de tijd. Levert ons economisch systeem een efficiënte productie op? Is het in staat te innoveren (met name om aan de maatschappelijke behoeften te voldoen) en productiviteitswinsten te genereren? Is het in staat werkgelegenheid te bieden aan zijn inwoners, zodat zij zich in de samenleving kunnen inschakelen?
De analyse van het Belgische groeimodel over de laatste 25 jaar - meer bepaald van 1996 tot 2018, d.w.z. vóór de COVID-19-crisis - levert in dat verband heel wat inzichten op. Deze studie wil licht werpen op de economische mechanismen die de dynamiek van de creatie van toegevoegde waarde in België en de verdeling ervan in de vorm van jobcreatie, loonstijgingen en rentabiliteitsontwikkeling tussen 1996 en 2018 verklaren. Het vermogen om toegevoegde waarde te genereren in een economie hangt immers af van de wijze waarop deze wordt verdeeld. Om deze dynamiek te verduidelijken, wordt een vergelijking gemaakt met onze belangrijkste handelspartners, t.w. Duitsland, Frankrijk en Nederland.
