De tekst verduidelijkt de strategische betekenis van de land- en tuinbouwsector voor Vlaanderen, zowel vandaag als in de komende decennia. De verwachte bevolkingsgroei in Vlaanderen, met 1,13 miljoen extra inwoners tegen 2070, verhoogt de nood aan betaalbare, duurzame, gezonde en evenwichtige voeding. Vlaanderen beschikt over sterke troeven zoals een gematigd klimaat, vruchtbare bodems en hoogwaardige vakkennis. De ambitie is om dit potentieel optimaal te benutten door duurzame ontwikkeling integraal na te streven en de positie van landbouwers binnen de agrovoedingsketen te versterken.
Het Vlaamse beleid wil landbouwers ondersteunen met aandacht voor ondernemerschap, samenwerking en een leefbaar inkomen. De volatiliteit van landbouwinkomens wordt erkend en aangepakt via duurzame verdienmodellen die inspelen op kwaliteitsvolle producten met een hoge toegevoegde waarde. Landbouwers leveren naast voedselproductie ook belangrijke maatschappelijke diensten, zoals voedselzekerheid, ecosysteemdiensten en landschapsonderhoud. Omdat deze diensten vaak onvoldoende vergoed worden via de markt, blijft een sterk Europees landbouwbeleid essentieel. Vlaanderen volgt in 2026 de Europese besluitvorming over het toekomstige financiële kader en het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid nauwgezet op.
De sector wordt daarnaast geconfronteerd met grote uitdagingen, zoals de impact van klimaatverandering, nieuwe plagen en extreme weersomstandigheden. Tegelijk kan landbouw bijdragen aan oplossingen via innovatie, nieuwe teelten en het verhogen van koolstoffixatie in bodems. Zowel adaptatie als mitigatie worden cruciale onderdelen van het landbouwbeleid. De sociale rol van landbouwers in het landelijke gebied wordt eveneens benadrukt. Vlaanderen voorziet ondersteuning voor landbouwers in moeilijke situaties en wil polarisatie vermijden. Een opdrachthouder ontwikkelt in samenwerking met het middenveld een breed gedragen Vlaamse visie op land- en tuinbouw richting 2050.
De overheid erkent dat de verantwoordelijkheid voor een toekomstbestendig voedselsysteem niet enkel bij landbouwers ligt. Ook consumenten en andere schakels in de keten dragen verantwoordelijkheid. De Vlaamse overheid geeft zelf het voorbeeld door haar aankoopbeleid te richten op biologische en lokale producten.
De beleidsnota 2024-2029 legt vijf strategische doelstellingen vast: drie gericht op de aanbodzijde en twee op de vraagzijde van de voedingsmarkt. Deze worden vertaald in operationele doelen en concrete maatregelen. De BBT 2026 verduidelijkt welke acties in dat jaar worden ondernomen om deze doelstellingen te realiseren.
Deze tekst is gebaseerd op de originele bron en tot stand gekomen met inzet van AI-technologie. Controleer bij twijfel en hergebruik de bron voor juistheid en actualiteit.
