Landbouwers geconfronteerd met complex juridisch kader rond beschermd landbouwkundig erfgoed in Vlaanderen

Tien jaar geleden trad het Vlaams Onroerend Erfgoeddecreet in werking. De decreetgever beoogde de toen bestaande versnipperde regelgeving inzake verschillende soorten onroerend erfgoed te harmoniseren. In de parlementaire voorbereiding werd onroerend erfgoed omschreven als ‘de ruimtelijke en materiële neerslag van eeuwen socioculturele en economische gebruiken’. Een aanzienlijk deel van het onroerend erfgoed op het Vlaams grondgebied zijn dan ook oude landbouwconstructies en -gebouwen.