Een academische blik op de algemeen directeur van lokale besturen als veranderingsmanager

In een snel veranderende wereld die in managementtalk graag als VUCA – volatiel, onzeker, complex en ambigu – bestempeld wordt, lijken veranderingen elkaar steeds sneller op te volgen en ook steeds verdergaand te zijn. Lokale besturen zijn lang niet meer de logge, inflexibele administraties waar ze – al dan
niet terecht – lang voor werden aangezien.
Meer nog, het lokale bestuursniveau krijgt erkenning als bestuursniveau dat vooroploopt bij het aanpakken van grote maatschappelijke uitdagingen zoals …

In een snel veranderende wereld die in managementtalk graag als VUCA – volatiel, onzeker, complex en ambigu – bestempeld wordt, lijken veranderingen elkaar steeds sneller op te volgen en ook steeds verdergaand te zijn. Lokale besturen zijn lang niet meer de logge, inflexibele administraties waar ze – al dan
niet terecht – lang voor werden aangezien.
Meer nog, het lokale bestuursniveau krijgt erkenning als bestuursniveau dat vooroploopt bij het aanpakken van grote maatschappelijke uitdagingen zoals klimaatmitigatie en -adaptatie en beantwoordt zo aan de hedendaagse norm die innovatiegerichtheid ver boven stabiliteit – of erger nog ‘status quo’ – zet.
Tegelijkertijd legt dit een keerzijde bloot, wat zich toont in termen als verandergekte of verandermoeheid. In hoeverre zorgt een opeenstapeling van veranderingen ultiem voor een beter beleid, een betere kwaliteit van de publieke dienstverlening en efficiëntere en effectievere bedrijfsvoering, of leidt het, net omgekeerd, af van de eigenlijke taak van de lokale administratie?