De tragedie van de openstaande kraan: villa’s, schrijnwerkerijen en ander ongein in wat open ruimte had kunnen zijn

Een te enge benadering van de bouwshift
Het is slecht gesteld met de open ruimte in Vlaanderen. Enkele jaren geleden wees onderzoek uit dat onze regio zowat de slechtste leerling van de Europese klas is wat de omvang van verspreide bebouwing betreft (Hennig et al., 2015). Ongeveer een derde van het Vlaamse grondgebied wordt intensief gebruikt voor menselijke activiteiten zoals huisvesting, industriële en commerciële activiteiten, transportinfrastructuur of recreatie. Bovendien is de helft daarvan…

Een te enge benadering van de bouwshift
Het is slecht gesteld met de open ruimte in Vlaanderen. Enkele jaren geleden wees onderzoek uit dat onze regio zowat de slechtste leerling van de Europese klas is wat de omvang van verspreide bebouwing betreft (Hennig et al., 2015). Ongeveer een derde van het Vlaamse grondgebied wordt intensief gebruikt voor menselijke activiteiten zoals huisvesting, industriële en commerciële activiteiten, transportinfrastructuur of recreatie. Bovendien is de helft daarvan bedekt met een ondoordringbare laag beton of asfalt of bebouwd met een of andere constructie (Pisman et al, 2021). Naast het gebrek aan waterinfiltratie en het dodelijke stedelijk hitte-eilandeffect, heeft de ramp in Pepinster getoond wat er gebeurt als de riolen en rivieren bij hevige regenval het overtollige hemelwater niet meer slikken. Voormalig Vlaams Bouwmeester Leo Van Broeck verwoordde het vrij scherp als: “we hebben het platteland vermoord” (De Standaard, 15 nov. 2018).