Werkbaar werk in banken en verzekeringen: Sectorale analyse op de Vlaamse werkbaarheidsmonitor 2004 - 2016

Terwijl de werkbaarheidsgraad in banken en verzekeringen tussen 2004 en 2007 een sprong vooruit maakte van 51,4% naar 60,7%, zien we sindsdien een systematische daling van het aandeel werknemers in de sector met een werkbare job naar 51,3% in 2016. Er is dan ook sprake van een substantiële (en significante) terugval van de werkbaarheidsgraad over het voorbije decennium: in 2016 bevindt de sector zich opnieuw op het werkbaarheidspeil dat bij de nulmeting 2004 werd opgetekend. De financië…

Terwijl de werkbaarheidsgraad in banken en verzekeringen tussen 2004 en 2007 een sprong vooruit maakte van 51,4% naar 60,7%, zien we sindsdien een systematische daling van het aandeel werknemers in de sector met een werkbare job naar 51,3% in 2016. Er is dan ook sprake van een substantiële (en significante) terugval van de werkbaarheidsgraad over het voorbije decennium: in 2016 bevindt de sector zich opnieuw op het werkbaarheidspeil dat bij de nulmeting 2004 werd opgetekend. De financiële sector volgt daarmee de trend op de Vlaamse arbeidsmarkt, zij het met een werkbaarheidsgraad die voor het meetpunt 2007 significant hoger lag dan het Vlaamse sectorgemiddelde.

Een blik op de onderliggende werkbaarheidsindicatoren geeft een duidelijk zicht op (het voorkomen van) knelpunten in de werksituatie van werknemers in de sector in 2016:

• 35,0% wordt geconfronteerd met werkstressklachten, bij 14,0% is de situatie acuut-problematisch en is er sprake van burn-outsymptomen
• 20,7% kampt met motivatieproblemen, bij 10,7% gaat het om ernstige demotivatie
• 9,2% heeft onvoldoende leermogelijkheden in de job, bij 2,6% is er een ernstig leerdeficit
• 11,2% signaleert problemen in de werk-privé-combinatie, bij 2,6% gaat het om een acuut werk-privé-conflict