De sociale gelaagdheid van het gebruik van verlofstelsels door ouders met jonge kinderen

In dit bericht onderzoeken de auteurs de sociaal-economische kenmerken van loopbaanonderbrekers in de ruime zin van het woord: gebruikers van de stelsels voor loopbaanonderbreking, tijdskrediet en ouderschapsverlof. Qua toelatingsvoorwaarden verschillen deze regelingen enigszins van elkaar, maar ze hebben met elkaar gemeen dat ze ouders met (relatief) jonge kinderen in staat stellen hun loopbaan tijdelijk te onderbreken.

De voorbije jaren is het gebruik van verlofstelsels spectaculair toegenome…

In dit bericht onderzoeken de auteurs de sociaal-economische kenmerken van loopbaanonderbrekers in de ruime zin van het woord: gebruikers van de stelsels voor loopbaanonderbreking, tijdskrediet en ouderschapsverlof. Qua toelatingsvoorwaarden verschillen deze regelingen enigszins van elkaar, maar ze hebben met elkaar gemeen dat ze ouders met (relatief) jonge kinderen in staat stellen hun loopbaan tijdelijk te onderbreken.

De voorbije jaren is het gebruik van verlofstelsels spectaculair toegenomen, waardoor ze nu als een van de belangrijkste regelingen voor de combinatie van arbeid en gezin gerekend mogen worden.
De sociale differentiatie in de opname van loopbaanonderbreking, tijdskrediet en ouderschapsverlof wordt bekeken. Daarbij stellen de auteurs de vraag naar de verdeling van de sociale uitgaven voor
deze regelingen naar inkomen en socio-professionele groepen. Deze verdelingsvraag is niet vanzelfsprekend. Regelingen die de combinatie arbeid en gezin ondersteunen zijn immers niet bedoeld om inkomens te (her)verdelen, maar om een hogere werkgelegenheid en een grotere gelijkheid tussen tussen mannen en vrouwen te bewerkstelligen. Onderbrekingsregelingen worden daarom meestal bestudeerd vanuit een genderperspectief of een tewerkstellingsperspectief. Toch is de vraag naar wie de budgetten die hiervoor worden ingezet gaan belangrijk : zij maken immers deel uit van het grote herverdelingsproces dat begint bij het heffen van belastingen en sociale bijdragen en eindigt bij de toekenning van sociale uitkeringen en het ter beschikking stellen van collectieve goederen en diensten.