De evolutie van de sociale situatie en de sociale bescherming in België 2024 (EU-SILC enquête) (1)

Deze Engelstalige analyse beschrijft op basis van EU-SILC-data (2022-2024) de recente evoluties in de sociale bescherming in België. Er is een daling van het armoederisico bij personen zonder werk, waaronder quasi-werkloze huishoudens en andere niet-actieven. Deze daling wijst op een verbeterde toereikendheid van sociale uitkeringen, wat vooral te verklaren is door de verhoging van de sociale minima en de effectiviteit van inkomensondersteunende maatregelen.

Voor de hele bevolking daalde het arm…

Deze Engelstalige analyse beschrijft op basis van EU-SILC-data (2022-2024) de recente evoluties in de sociale bescherming in België. Er is een daling van het armoederisico bij personen zonder werk, waaronder quasi-werkloze huishoudens en andere niet-actieven. Deze daling wijst op een verbeterde toereikendheid van sociale uitkeringen, wat vooral te verklaren is door de verhoging van de sociale minima en de effectiviteit van inkomensondersteunende maatregelen.

Voor de hele bevolking daalde het armoederisico met 51% dankzij sociale transfers, en bij quasi-werkloze huishoudens zelfs met 45%. Er is een duidelijke toename van de minimale pensioenuitkeringen en de inkomensgarantie voor ouderen. Zo steeg het minimum pensioen voor alleenstaanden van 104% van de armoedegrens in 2018 naar 121% in 2024. Ook inkomenssteun voor personen met een handicap en leefloonuitkeringen zijn verbeterd, hoewel ze voor sommige gezinstypes nog onder de armoedegrens blijven.

Een hardnekkig aandachtspunt blijft de lage vervangingsgraad bij ouderen in België in vergelijking met het EU-gemiddelde. Indicatoren zoals het relatieve mediane inkomen en de aggregaat-vervangingsratio tonen aan dat Belgische gepensioneerden gemiddeld een zwakkere financiële positie hebben dan de actieve bevolking, vergeleken met andere EU-lidstaten.

Tegelijkertijd is het aantal uitkeringsgerechtigden de voorbije tien jaar toegenomen, met name voor inkomensgarantie voor ouderen, uitkeringen voor mensen met een beperking en sociale bijstand. Dit wordt gedeeltelijk verklaard door sociaal-demografische trends, beleidswijzigingen en externe schokken zoals de coronacrisis, de vluchtelingencrisis en de stijgende energieprijzen.

Voor Vlaanderen en West-Vlaanderen wordt geen expliciete regionale analyse gegeven, maar de toename van leefloners door de stijging van erkende vluchtelingen en niet-schoolgaande jongeren komt volgens de auteurs sterker tot uiting in Vlaanderen.

Deze tekst is gebaseerd op de originele bron en tot stand gekomen met inzet van AI-technologie. Controleer bij twijfel en hergebruik de bron voor juistheid en actualiteit.