Perceptie van de gezondheid en de gezondheidszorg bij Vlamingen: resultaten van de ISSP-survey 2011

De module met vragen over de gezondheid en de gezondheidszorg van het (ISSP) van 2011, werd voorgelegd aan 1.210 personen die samen – mits weging van de resultaten – een representatieve steekproef uitmaken van de volwassen Vlaamse bevolking (wonende in Vlaanderen en Nederlandstaligen wonende in het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest).
 
3 op de 4 Vlamingen geven aan over het algemeen (heel) gezond te zijn; voor bijna 1 op de 4 (23%) is dat niet zo. Vrouwen, ouderen en lagergeschoo…

De module met vragen over de gezondheid en de gezondheidszorg van het (ISSP) van 2011, werd voorgelegd aan 1.210 personen die samen – mits weging van de resultaten – een representatieve steekproef uitmaken van de volwassen Vlaamse bevolking (wonende in Vlaanderen en Nederlandstaligen wonende in het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest).
 
3 op de 4 Vlamingen geven aan over het algemeen (heel) gezond te zijn; voor bijna 1 op de 4 (23%) is dat niet zo. Vrouwen, ouderen en lagergeschoolden rapporteren naar verhouding meer gezondheidsklachten. Deze groepen rapporteren ook een hogere medische consumptie.
 
68% Vlamingen zegt (veel) vertrouwen te hebben in de gezondheidszorg en 92% is over het algemeen tevreden over de gezondheidszorg in ons land. Die hoge mate van tevredenheid geldt in het bijzonder voor het laatste bezoek aan een arts (94%) en het laatste verblijf in het ziekenhuis (86%).
 
Goed de helft van de Vlamingen (52%) denkt dat velen geen toegang hebben tot de gezondheidszorg die ze nodig hebben in ons land, terwijl er andersom ook een probleem van overconsumptie wordt waargenomen (52%). Van de overheid wordt algemeen verwacht dat ze meer dan enkel basisvoorzieningen van de gezondheidszorg aanbiedt (slechts 13% wil dat) en ook de onderlinge solidariteit wordt benadrukt (76% vindt het tamelijk/heel oneerlijk dat wie een hoger inkomen heeft zich ook een betere gezondheidszorg kan veroorloven). Mensen moeten wel kunnen aangesproken worden op de eigen verantwoordelijkheid in de zin dat menigeen bepaalde voorrangsregels (een kwart tot de helft) of een beperkte terugbetaling door de ziekteverzekering (ongeveer 1 op de 5) zou aanvaarden in functie van het eigen gezondheidsgedrag. Ook over de stelling dat 'mensen toegang moeten hebben tot openbare gezondheidszorg, zelfs wanneer zij niet in het bezit zijn van de Belgische nationaliteit', zijn de meningen sterk verdeeld.
 
Slechts 1 op de 4 Vlamingen is bereid om meer belastingen te betalen om de kwaliteit van de gezondheidszorg voor alle mensen in ons land te verbeteren. In de praktijk vindt men eerder een oplossing in aanvullende privéverzekeringen (1 op de 2), al of niet betaald door de werkgever. Hier is wel een duidelijke sociale gradiënt zichtbaar (52% hogergeschoolden hebben een aanvullende private verzekering tegenover 40% lagergeschoolden).