Leegstand in Vlaanderen: mogelijkheden en beperkingen van de verschillende beschikbare databanken

Deze studie is gericht op structurele leegstand in het Vlaamse woonpatrimonium en onderzoekt de mogelijkheden en beperkingen van de verschillende beschikbare administratieve databanken om enerzijds leegstand te becijferen (en te lokaliseren) en anderzijds om leegstand te verklaren.   Dat bij de zoektocht naar verklaringen gebruik gemaakt wordt van (administratieve) databanken die niet succesvol bleken om tot een zo exact mogelijke meting van leegstand te komen, houdt g…

Deze studie is gericht op structurele leegstand in het Vlaamse woonpatrimonium en onderzoekt de mogelijkheden en beperkingen van de verschillende beschikbare administratieve databanken om enerzijds leegstand te becijferen (en te lokaliseren) en anderzijds om leegstand te verklaren.   Dat bij de zoektocht naar verklaringen gebruik gemaakt wordt van (administratieve) databanken die niet succesvol bleken om tot een zo exact mogelijke meting van leegstand te komen, houdt geen tegenstrijdigheid in. Immers, voor de meting van een fenomeen moeten de databanken zo nauwkeurig mogelijk zijn, voor een regressieanalyse (en de daaruit voortvloeiende verklaringen van het fenomeen) mogen de cijfers in de databanken meer benaderend zijn. Het rapport bevat 4 hoofdstukken. In het eerste hoofdstuk wordt beschreven hoe structurele leeg‐ stand wordt gedefinieerd. In het tweede hoofdstuk wordt onderzocht of en hoe leegstand op een wetenschappelijk betrouwbare en nauwkeurige wijze gemeten kan worden. Vervolgens wordt in hoofdstuk 3 nagegaan of er verklarende factoren kunnen worden aangehaald die leegstand bepalen en of er inzicht kan worden verworven in de woningen die in grotere mate kans hebben om leeg te staan. Tenslotte worden de belangrijkste conclusies en aanbevelingen samengevat in hoofdstuk 4.