De evolutie van de sociale situatie en de sociale bescherming in België, 2017

De belangrijkste conclusies en de daaruit volgende uitdagingen van deze analyse van de sociale indicatoren voor België liggen in de lijn van deze van de rapportering van vorige jaren.  

Het aantal mensen in een situatie van armoede of sociale uitsluiting blijft stabiel. De afstand tot de Europa 2020 doelstelling inzake de reductie van het aantal personen in een situatie van armoede of sociale uitsluiting blijft dan ook quasi gelijk aan deze in het begin van de strategie. Onder relatief stabiele …

De belangrijkste conclusies en de daaruit volgende uitdagingen van deze analyse van de sociale indicatoren voor België liggen in de lijn van deze van de rapportering van vorige jaren.  

Het aantal mensen in een situatie van armoede of sociale uitsluiting blijft stabiel. De afstand tot de Europa 2020 doelstelling inzake de reductie van het aantal personen in een situatie van armoede of sociale uitsluiting blijft dan ook quasi gelijk aan deze in het begin van de strategie. Onder relatief stabiele sociale indicatoren voor de gehele bevolking worden significante divergerende trends vastgesteld. Het armoederisico stijgt voor de bevolking op actieve leeftijd en blijft voor ouderen, na een sterke daling in de vorige jaren, stabiel in de nieuwste cijfers. Het armoederisico onder de bevolking op actieve leeftijd stijgt duidelijk verder voor personen met een laag en, opmerkelijk, ook onder personen met een middelmatig opleidingsniveau. De mediane inkomens van deze twee categorieën dalen ten opzichte van het mediaan inkomen van hooggeschoolden. Voor sommige specifieke sociale categorieën vertonen de indicatoren voor België een hoger armoederisico dan het EU‐ gemiddelde (personen in een huishouden zonder werk en met kinderen, personen met een niet EU‐ 28 nationaliteit en personen met beperkingen in hun dagelijkse activiteiten).  De graad van lage werkintensiteit is gestegen en blijft bij de hoogste in de EU. Onder de laagste inkomens (laagste quintiel) is het percentage personen dat aangeeft dat het gezondheidszorgen heeft moeten uitstellen hoog in EU‐context.  Bovendien stijgt dit percentage verder in de recente EU‐SILC 2016 gegevens. Verder blijven de ongelijkheden in de onderwijsresultaten zeer persistent.  De doelmatigheid van de sociale bescherming neemt toe voor ouderen, maar daalt voor de bevolking op actieve leeftijd.