Waar is de verontwaardiging over luchtvervuiling door verkeer gebleven?

Met alle PFOS in ons bloed, en C02 in de lucht zouden we het haast vergeten, maar ook ons wegverkeer blijft een belangrijke aanslag plegen op onze gezondheid door
onder meer lucht- en lawaaivervuiling. Toch lijkt de aandacht voor dit probleem te verslappen. Is de kwestie minder acuut geworden, nu de toestand langzaam aan lijkt te
verbeteren? Sinds 2005 is de verkeers-gerelateerde uitstoot van zowel stikstofoxiden, elementaire koolstof en fijn stof inderdaad merkelijk afgenomen (VMM, 2021a). Maar
of…

Met alle PFOS in ons bloed, en C02 in de lucht zouden we het haast vergeten, maar ook ons wegverkeer blijft een belangrijke aanslag plegen op onze gezondheid door
onder meer lucht- en lawaaivervuiling. Toch lijkt de aandacht voor dit probleem te verslappen. Is de kwestie minder acuut geworden, nu de toestand langzaam aan lijkt te
verbeteren? Sinds 2005 is de verkeers-gerelateerde uitstoot van zowel stikstofoxiden, elementaire koolstof en fijn stof inderdaad merkelijk afgenomen (VMM, 2021a). Maar
ofschoon we nu op de meeste meetpunten dichtbij of onder de Europese normen zitten, is de weg naar echt veilige, schone lucht nog ver. Daarenboven is luchtvervuiling
niet het enige probleem met wegverkeer. Ook lawaaivervuiling wordt steeds meer als een gezondheidsrisico beschouwd, en wegverkeer blijft een belangrijke oorzaak van
vele (ook dodelijke) ongelukken. Tenslotte neemt wegverkeer steeds meer schaarse ruimte in. Door publieke ruimte minder toegankelijk te maken voor voetgangers en
fietsers, heeft wegverkeer ook op die manier een impact op de volksgezondheid en de levenskwaliteit in steden en dorpen. Niet toevallig mobiliseerden de Antwerpse ac
tiegroepen oorspronkelijk niet voor gezondere lucht, maar voor een park op de Ring. Meer openbare ruimte blijft ook nu nog steeds een belangrijke factor in hun pleidooi
voor een overkapping.