Hogere defensie-uitgaven leiden niet per se tot grotere productiecapaciteit (onderzoek Nederland)

Dit artikel, geschreven door academici van de Universiteit Utrecht en Rijksuniversiteit Groningen, onderzoekt met behulp van gegevens uit onder meer Datastream, en verwijzingen naar studies van Burilkov & Wolff (2025) en Caldara & Iacoviello (2022), de impact van sterk verhoogde Europese defensie-uitgaven op de defensie-industrie. Door geopolitieke spanningen, zoals de gewijzigde Amerikaanse positie onder Trump, moeten Europese landen hun defensie-uitgaven aanzienlijk verhogen, met als d…

Dit artikel, geschreven door academici van de Universiteit Utrecht en Rijksuniversiteit Groningen, onderzoekt met behulp van gegevens uit onder meer Datastream, en verwijzingen naar studies van Burilkov & Wolff (2025) en Caldara & Iacoviello (2022), de impact van sterk verhoogde Europese defensie-uitgaven op de defensie-industrie. Door geopolitieke spanningen, zoals de gewijzigde Amerikaanse positie onder Trump, moeten Europese landen hun defensie-uitgaven aanzienlijk verhogen, met als doel meer strategische autonomie en weerbaarheid. Hoewel beleggingen in defensiebedrijven historisch aantrekkelijk lijken—vooral in periodes van verhoogd geopolitiek risico—blijkt dat hogere rendementen vaak meer door beurs-sentiment worden gedreven dan door reële winstgroei. Ook de investeringen in productiecapaciteit stijgen slechts beperkt, door lange doorlooptijden en hoge risico’s. Beleidsmakers zullen daarom moeten zorgen voor langetermijncontracten of zelfs (gedeeltelijke) nationalisatie om de productiecapaciteit daadwerkelijk te vergroten.