Het vergeten orkest : Oostende leert van mensen met dementie

Stel je voor dat je het onthaal in de bibliotheek verzorgt. Je zet materialen terug, je bereidt een workshop of lezing voor. Iemand spreekt je aan met een vreemde vraag. Hij lijkt onzeker, wispelturig, misschien geagiteerd of net omgekeerd: schuchter en in zichzelf gekeerd. Je probeert de vraag te begrijpen, maar je antwoord lijkt niet binnen te komen. Wat is er aan de hand? Is dit een flauwe grap? Heeft deze persoon psychische hulp nodig? Waarover gaat de vraag écht? Wat ook het antwoord is, de…

Stel je voor dat je het onthaal in de bibliotheek verzorgt. Je zet materialen terug, je bereidt een workshop of lezing voor. Iemand spreekt je aan met een vreemde vraag. Hij lijkt onzeker, wispelturig, misschien geagiteerd of net omgekeerd: schuchter en in zichzelf gekeerd. Je probeert de vraag te begrijpen, maar je antwoord lijkt niet binnen te komen. Wat is er aan de hand? Is dit een flauwe grap? Heeft deze persoon psychische hulp nodig? Waarover gaat de vraag écht? Wat ook het antwoord is, de ontmoeting doet appél op professionele competenties. Hoe herken je dementie? Hoe ga je om met mensen met dementie? Hoe kun je hen tegemoet komen? De eerste stap: leer ze kennen.