Gebiedsgericht werken in Vlaanderen krijgt meer aandacht maar stuit op bestuurlijke grenzen

De woonruimte in Vlaanderen wordt steeds kleiner, duurder en ongelijker verdeeld, waardoor vooral kwetsbare groepen het moeilijk krijgen om een kwaliteitsvolle woning te vinden of te behouden. RUIMTE #65 legt de vinger op de wonde van verstedelijking, verdichting en verkleining in het Vlaamse woningbestand. Het magazine bundelt bijdragen van onder meer het Team Vlaams Bouwmeester, het Departement Omgeving en academische onderzoekers. Ze belichten hoe ruimtelijke planning, woningbeleid en marktdy…

De woonruimte in Vlaanderen wordt steeds kleiner, duurder en ongelijker verdeeld, waardoor vooral kwetsbare groepen het moeilijk krijgen om een kwaliteitsvolle woning te vinden of te behouden. RUIMTE #65 legt de vinger op de wonde van verstedelijking, verdichting en verkleining in het Vlaamse woningbestand. Het magazine bundelt bijdragen van onder meer het Team Vlaams Bouwmeester, het Departement Omgeving en academische onderzoekers. Ze belichten hoe ruimtelijke planning, woningbeleid en marktdynamieken vaak onvoldoende op elkaar zijn afgestemd. Voor jonge gezinnen, alleenstaanden en mensen in armoede wordt eigendom verwerven quasi onmogelijk. Ook bestaande woonwijken kampen met veroudering, verkavelingsdruk of sociale verdringing. Het dossier roept op tot heroriëntatie van de ruimtelijke ordening, met meer aandacht voor collectieve woonvormen, buurtinfrastructuur en betaalbaarheid. West-Vlaanderen wordt niet afzonderlijk vermeld, maar de thematiek is van toepassing op alle Vlaamse regio’s.

Deze tekst kwam tot stand in interactie met AI.