PM : de postmoderne mens in de kennissamenleving

De auteur acht de actuele ontwikkelingen in de kennissamenleving alarmerend. Deze waarneming/waardering illustreert hij op allerlei manieren, onder meer met de typering: 'ik twitter, dus ik besta'. De massamens 'is in intellectueel opzicht niet ontvankelijk voor nieuwe inzichten en neemt genoegen met de eerste de beste opvatting'. Het echte denkwerk wordt vervangen door het verwerven van een sterke positie in diverse netwerken ('vrienden'). Het is van belang dat een vitale ruimte voor kennisontw…

De auteur acht de actuele ontwikkelingen in de kennissamenleving alarmerend. Deze waarneming/waardering illustreert hij op allerlei manieren, onder meer met de typering: 'ik twitter, dus ik besta'. De massamens 'is in intellectueel opzicht niet ontvankelijk voor nieuwe inzichten en neemt genoegen met de eerste de beste opvatting'. Het echte denkwerk wordt vervangen door het verwerven van een sterke positie in diverse netwerken ('vrienden'). Het is van belang dat een vitale ruimte voor kennisontwikkeling en -deling wordt gemaakt. Hoe dat zou kunnen, beschrijft de auteur in een aantal scenario's. Daarin spelen onder meer een rol: herstel van de kenniselite en het bevorderen van discipline in het publieke domein/debat. Het essay draagt bij tot het denken over de vraag hoe we het 'gebabbel' in het publieke domein te boven kunnen komen. Het boek is goed geschreven en gedocumenteerd; veel voetnoten bij de tekst. Een literatuurlijst ontbreekt. De auteur is een autoriteit op het gebied van kennismanagement en organisatiekunde; hij is lector aan Zuyd Hogeschool.

© NBD Biblion